W 2005 roku Nadleśnictwo Bierzwnik przystąpiło do projektu wprowadzenia daniela na swoich terenach.

   Sprowadzono z dwóch hodowli łącznie 13 sztuk danieli: 2 byki, 7 łań oraz 4 cielaki. Zwierzęta umieszczono w specjalnie przygotowanej zagrodzie adaptacyjnej w Leśnictwie Przeczno w Obrębie Wygon.
Po kilku miesiącach otwarto zagrodę. Zwierzęta szybko zadomowiły się na nowym terenie, czego dowodem było stałe pomnażania się stada.

   W 2009 roku postanowiono powiększyć stado i sprowadzono z hodowli w Kaliszu Pomorskim 10 sztuk danieli: 3 byki i 7 łań.
Zwierzęta w dobrej kondycji objęły nowe obszary i są często spotykane w lesie oraz śródleśnych łąkach.

 
   Wsiedlenie nowego gatunku powiodło się - liczebność w marcu 2010 roku wyniosła 53 sztuki (18 byków i 35 łań) i stale rośnie.

   Historia i biologia gatunku

   Daniel powszechnie jest w Polsce uważany za gatunek obcego pochodzenia, jednak ślady archeologiczne wskazują na to, że występował na terenie kraju przed ostatnim zlodowaceniem plejstoceńskim (ok. 10 000 lat p.n.e.). Można stwierdzić zatem, iż powrót daniela na ziemie polskie powinno się prawidłowo nazywać reintrodukcją.

   Daniel jest pięknym zwierzęciem o nietypowej barwie sukni, dlatego na początku hodowano go  jako zwierzę zagrodowe i parkowe. Po II Wojnie Światowej wiele stad zostało zniszczonych i dopiero  w latach siedemdziesiątych ponownie zainteresowano się tym gatunkiem.
Daniel posiada wyjątkową zdolność szybkiej adaptacji do zmieniających się warunków krajobrazu. Może występować nawet w małych kompleksach leśnych (do 500 ha pow.). Ponadto może z sukcesem zastąpić jelenia tam, gdzie występuje duża penetracja terenów przez ludzi.

   Daniel (Dama dama) należy do rodziny Cervidae - jeleniowate.
   Długość ciała wynosi 1,3 - 1,6 m, wysokość w kłębie 0,8 - 1,1 m, masa ciała 35 - 85 kg. Samice są mniejsze. Ciekawa suknia - w letniej wyraźnie odznaczają się płowe cętki na brązowym grzbiecie, suknia zimowa jest ciemniejsza. Wzdłuż kręgosłupa przebiega czarna pręga. Na zadzie widnieje biała plama zwana talerzem.
   Poroże noszą jedynie samce - rozszerzające się tyki noszą nazwę: łopaty,a daniel który je nosi to łopatacz. Poroże zrzucane jest w maju.
   Pokarm stanowią rośliny zielne z dodatkiem kory drzew i krzewów.
   Ruja zwana u tego gatunku bekowiskiem trwa od końca października do końca listopada. Młode - cielęta - rodzą się w końcu czerwca na początku lipca.

   We wrześniu pozyskano trofea, które po wstępnej ocenie według międzynarodowej formuły CIC, uzyskały 3 srebrne medale oraz 4 brązowe.
   Siła i piękno poroży jeleni byków żyjących w lasach Nadleśnictwa Bierzwnik od wielu lat przyciąga myśliwych polskich oraz zagranicznych.
 
   Jeśli chcesz zobaczyć trofea pozyskane na terenie OHZ Nadleśnictwa Bierzwnik, zapraszamy na poniższą stronę:
 KATALOG TROFEÓW ŁOWIECKICH

   Katalog będzie sukcesywnie uzupełniany.

   Firmy zapraszamy do Nadleśnictwa Bierzwnik na polowania zbiorowe.

   Darz Bór!